Vancouver - here we come

Ongeveer drie jaar nadat het eerste mailtje was gestuurd is het nu eindelijk zover. 17 September is mijn eerste werkdag, en ik ben ruim een week van tevoren naar Vancouver gevlogen. Diana blijft nog drie weekjes thuis met Benjamin, zodat ik alvast het appartement in orde kan maken voor hun komst. En ondertussen kan Benjamin nog even groeien, want om een vlucht van 10 uur te maken als je net 4 weken oud bent vonden wij wel wat ambitieus. 

De eerste week zit er nu dus op. Na een toch wel moeilijk afscheid op Schiphol ben ik deze week druk geweest met 'een hoop geregel'. Een bankrekening, een telefoonnummer, verzekeringen, burgerservice nummer, en mijn licentie als medisch specialist. Dat laatste was nog een hele onderneming. Om lid te kunnen worden van the College of Surgeons and Physicians of British Columbia moet je dus met al je originele papieren naar een balie toe om de juiste stempels te krijgen en af te rekenen. Dat is dus onmogelijk om digitaal vanaf afstand te regelen, anno 2018... Maar goed, ik denk dat ik nu het meeste papierwerk wel heb gehad zodat ik maandag gewoon van start kan met mijn werk, eindelijk. 

Mijn mede-fellows heb ik ook ontmoet. Erg leuk om met elkaar wat te drinken in een pub, en alvast van hen te horen hoe de eerste weken bij hen zijn verlopen. Ik lig namelijk zes weken achter, omdat ik later begin vanwege Benjamin. Ze waren beide erg enthousiast over het werk, en ook over de stad.

Naast alle regelzaken en aankopen die ik moest doen heb ik ook geprobeerd om zoveel mogelijk alvast de omgeving te verkennen. De eerste dagen werd ik om 5uur wakker, dus ben ik maar gaan hardlopen nog voordat de stad een beetje tot leven kwam. We wonen volgens mij best wel in een mooie buurt. Brede straten, huizen staan ver van de weg af. Veel groen, en grote bomen langs de straten. En toch zitten we ook redelijk dichtbij het centrum. Downtown is op 3km afstand, maar grote straten als West Broadway en Granville street zijn zeker op loopafstand te doen. Het 'nieuwe kopje van Bloemendaal' heb ik ook al gevonden. Dit is Hillcrest, en is op 4km afstand. Een pittig klimmetje (langer dan het kopje!), wat wel wordt beloond met een mooi uitzicht over de stad. En trouwens, alleen al de brug over (Burrard Brigde) is hoger dan het kopje volgens mij.

De universiteit (UBC) ligt op zo'n 7 km fietsen naar het westen. Het is een behoorlijk grote campus met sportvelden een stadion, veel faculteitsgebouwen, het ziekenhuis, winkels en café's. Direct om de campus heen ligt het 'Pacific Spirit Regional Park'. Een mooi park, met steile afdalingen naar het strand. 

Ik heb ook al twee keer bezoek gehad thuis, en dat voor de eerste week, best gezellig! Fam Oud is langs geweest. Ik ben al met Bart op Whale watch tour geweest vanuit Steveston harbour. Wel gaaf hoor, in een zodiac met 500PK de zee op. En we hebben echt anderhalf uur tussen een groep orca's gevaren. Dit zijn de Resi's, residents dus. Deze groep woont hier in de baai tussen Vancouver en Vancouver Island. Er zijn ook transients, zeg maar de orca's die komen en weer gaan. Het is trouwens wel een triest verhaal van de resi's, ze zijn nu nog met 74, vorige week nog met 75 over een tiental jaren gaan ze er waarschijnlijk helemaal niet meer zijn. Er is te weinig zalm voor ze, er zijn te weinig mannetjes in de groep voor voldoende genetische variatie, en er zitten teveel giftige afvalstoffen in het voedsel. Tjsa, dankzij ons... Het zijn best wel mooie zoogdieren. Heel veel kalfjes overleven het niet, laatst was nog in het nieuws dat een moeder orca haar overleden kalfje bijna drie weken aan de oppervlakte had gehouden. 

Verder kwamen Gerrit en Tilly even langs. Die zijn met een camper aan het rondtrekken en waren nu in de stad. Ze vertelden dat ze net uit de Rockies kwamen en dat het daar al vriest en de eerste sneeuw al gevallen was. Wel uitzonderlijk vroeg en koud voor de tijd van het jaar. Maar ook uitzonderlijk  mooie plaatjes van de verse sneeuw in de bergen!

Gister ben ik naar Grouse Grind geweest. Daar ben ik twee jaar geleden samen met Diana geweest, en dat was toen zo gaaf dat ik er gelijk maar zelf weer heen wilde. Grouse Grind is een trail in de bergen op de North Shore. Deze trail staat bekend als Mother Nature's Stairmaster, 2,9km lang en ruim 850 meter omhoog. Dat is dus vrij steil. Dit is dichtbij de stad en wordt dus ook veel als 'work-out' gedaan door de locals. Je kunt ook een pasje kopen waarmee je jouw tijd kunt tracken. Het was nogal matig weer. Ik moest eerst 17 kilometer fietsen door de regen, en mijn tweedehands fiets is toch niet helemaal gebouwd op hellingen van 10% stijgingspercentage. Maar goed, daarna hard mn best gedaan om zo snel mogelijk omhoog te lopen. De trail gaat constant steil omhoog door het bos, na een paar minuten had ik al een hartslag van 170 en was ik buitenadem. Boven gekomen was er nog steeds veel regen, en mist / wolken, dus geen uitzicht. Naar beneden mag niet over de trail, en gaat dus met een kabelbaan. Toch wel echt een mooie training voor de zaterdagochtend hoor! 

 Ik kijk er wel erg naar uit als Diana en Ben deze kant op komen. Ik heb er wel vertrouwen in dat we hier een mooi jaartje gaan hebben! Morgen aan het werk. Ik heb er wel zin in. Van mij mag het nu wel eens gaan beginnen.

O ja, ons nieuwe adres:

#102-1811 West 16th Avenue, BC V6J2M3, Vancouver - Canada. 

Mijn Canadese telefoonnummer: +1 236 330 0830. Prima internet hier, dus whatsapp bellen is het makkelijkst.